تله های خودمحوری در رهبری

تله های خودمحوری در رهبری

تله های خودمحوری در رهبری

خودمحوری یک اشتباه بزرگ در رهبری است که باعث می‌شود رهبران بیش‌تر به خواسته‌های شخصی خود اهمیت بدهند و از اهداف اصلی تیم فاصله بگیرند. این رهبران، درگیر طرح‌ها و نقشه‌های شخصی‌شان می‌شوند و اهداف دیگران را کمتر اهمیت می‌دهند. آن‌ها به نگرانی اضافه می‌شوند که چطور دیگران از خودشان نگاه می‌کنند و به اندازه‌ای در خودشان گیر کرده‌اند که نمی‌توانند اهداف بزرگ‌تر را درک کنند. این پنج تله‌ی خودمحوری باعث مشکلات در عملکرد رهبران می‌شود و حتی ممکن است باعث تغییر کامل در اهداف و دستور کار آن‌ها شود.

در این مقاله سعی داریم چند تله که فرد خودمحور دچار آن می‌شود را با هم بررسی کنیم:

• تله‌ی خودستایی: خودمحوری تدابیر و تاکتیک‌های مؤثر را از بین می‌برد.هنگامی‌که رهبران بیش‌ازحد به خودشان مطمئن هستند و اعتمادبه‌نفس کاذبی دارند، به گزافه‌گویی روی می‌آورند. رهبران واقع گرا یا پراگماتیک نه از احساسات دیگران سوءاستفاده می‌کنند و نه ثبات خود را از دست می‌دهند.
• تله‌ی برنده شدن: خودمحوری چهره‌ی اهداف واقعی را تخریب می‌کند. رهبرانی که می‌خواهند همیشه پیروز میدان باشند، بجای طراحی سناریوهای «برد-برد» موفقیت‌ها و پیروزی‌های کوتاه‌مدت را جستجو می‌کنند و درنهایت، بازی را می‌بازند.
• تله‌ی توهم: خودمحوری واقع‌بینی را از بین می‌برد و درک سطحی و ناقص از واقعیت، به تصمیم‌گیری‌های ضعیف و بیمار منجر می‌شود.
• تله‌ی خودشیفتگی: خودمحوری شدت خودنمایی را افزایش می‌دهد. رهبران خویشتن محور، به‌دروغ خودشان را به دیگران علاقه‌مند نشان می‌دهند و با ریاکاری به دیگران نزدیک می‌شوند. آن‌ها نیازهای فردی خود را می‌شناسند و سعی می‌کنند به هر قیمتی، راهی برای پوشش ضعف‌های شخصیتی‌شان بیابند.
• تله‌ی رنجش: خودمحوری چرخه‌ی درگیری‌های بی‌پایان را پایه‌گذاری می‌کند رهبرانی که بر مبنای خودمحوری پیش می‌روند، افرادشان را گمراه می‌کنند.
• نتیجه گیری: رهبران واقع‌بین و منطقی بر اساس دو اصل اصلی عمل می‌کنند: انجام کارها و به پایان رساندن وظایف. این اصول به آن‌ها کمک می‌کنند که از خودمحوری جلوگیری کنند. اگر رهبران به لذت‌های کوتاه‌مدت خود اهمیت بدهند، قابلیت ارزیابی واقعیات دنیای اطرافشان را از دست می‌دهند و با یک دیدگاه اشتباه و غیر واقعی به مسائل نگاه می‌کنند.

 

منبع: آکادمی مدیریت