
تاریخچه تجارت و بازرگانی بینالملل
تاریخچه تجارت و بازرگانی بینالملل
اولین تجارتهای بشر تهاتر نام داشت، به معنای تعویض جنس با جنس، به این صورت که هر کسی محصول و کالای خود را با محصول شخص دیگری تعویض میکرد. اینگونه رفع نیاز صورت میگرفت و نیازی به وجود واسطه نبود، زیرا اجتماعات کوچک بودند و در مقابل نیازها و احتیاجات نیز کوچک و محدود بود.
طی گذر زمان، وقتی که اجتماعات بشری بزرگتر شد، محصولات و کار آنها بزرگتر و متنوعتر و در مقابل احتیاجات بیشتر شد و به همین دلیل واسطههای بازرگانی به وجود آمد.
مدت زیادی طول کشید تا دادوستد در بین مردم رونق پیدا کند، مردم کالاهای خود را از شهری به شهر و از کشوری به کشور دیگر میبردند.
در این دوره بزرگترین خطری که تاجران را تهدید میکرد، موانع طبیعی و خطرهای راه و مسیر بود.
دلیل اینکه بیشتر اجناسی معامله میشد که از لحاظ قیمت و ارزش بیشترین قیمت و از نظر وزن کمترین وزن را داشتند همین موضوع بود.
بیشترین اجناسی که در این دوره خریدوفروش میشد، پارچه، سنگهای قیمتی، ادویه، پوست حیوانات، فلزات گرانبها، ابریشم و غیره... بود.
چین در قدیم به تجارت در جهان معروف بوده و در سال 1295 میلادی به دلیل نظم و ترتیب تجارت داخلی و خارجی در آب و خشکی، تعجب مارکوپولو جهانگرد رو برانگیخت.
تجارت در میان سومریها: سالها قبل از میلاد مسیح در سواحل دجله و فرات و بنادر غربی خلیجفارس سومریها تجارت منظمی را برپا کردند و در بنادر خاورمیانه کشتیهای تجاری آنها رفتوآمد داشت، آنها قوانین تجاری درمورد حملونقل، خیانتدرامانت و حسابداری تعیین کرده بودند و طبق این قوانین برای کشتیها بارنامه صادر میکردند.
تجارت در مصر، بابل و فنیقیه: بعد از پیشرفت تمدن از شرق به غرب کشورهای بابل، مصر و فنیقیه به وجود آمدند و وارد تجارت شدند. برای اولینبار تجارت بهصورت عمدهفروش و خردهفروش و به شکل جداگانه در بابل صورت گرفت.
فنیقیه نیز به دلیل موقعیت ویژه جغرافیایی به مرکز تجاری بینالمللی آن زمان تبدیل شد و تاجران بزرگ اداره امور کشور را به عهده گرفتند و به همین دلیل به آنها لقب ملت تاجر را داده بودند.
یونانیان در تجارت پیشرفت چشمگیری کردند و به درجات بالاتری دست پیدا کردند و برخلاف دیگر کشورها، تجارت داخلی رونق گرفت. صادرات و واردات از بازرگانان داخلی جدا شد و ارسال مسطوره جنس و توافق بر روی آن و بعد از انتخاب فرستادن کالا به دست متقاضی از ابداعات یونانیان بود.
روم: رومیان باستان تنها جنگ و سیاست را پیشههای عالی بشمار می آوردن و اعتقادی به تجارت نداشتن و آن را حقارت می پنداشتن اما به دلیل بدهیها و قرضهایی که دولت مردان و سیاستمداران از بازرگانان گرفته بودند نفوذ تجارت افزایش پیدا کرد و بنادر بزرگ و انبارهای عظیم و بازارهای دادوستد بنا شد. نکته جالب اینجاست که روم در تجارت از لحاظ حجم معاملات در پیشرفت بزرگی کرد.
قرونوسطا: با شروع قرونوسطا و پاگرفتن فئودالیسم دادوستد رو به نابودی رفت، در این مدت تمام تلاش و کوشش مردم صرف کشاورزی میشد که فئودالها به آن علاقه داشتند. آنها تنها کشاورزی را فعالیت تولیدی میدانستند و تجارت را اتلاف وقت و کاری بیهوده میدانستند.
قرون جدید: در قرنهای ۱۷ و ۱۸ تجارت بین المللی وضع دیگری به خود گرفت، مراکز بزرگ تجارت در اروپای غربی مخصوصاً آلمان، فرانسه، هلند، انگلستان پدید آمد. بعد آن مخصوصاً در قرن ۱۹ بورسها و بانکهایی عظیم و اعتبارات تجاری و راهنمایی حملونقل و دیگر تسهیلات تجاری مدرن پدید آمد.
منبع:
سایت نیک اندیش